پسر دایی حارس
این روزا میگذره..دیر یا زود...
به نظر من تنها درمون این روزا امید داشتنه...
شاید دوراز واقعیت باشه امامن میخوام دلخوش باشم و امید داشته باشم
حتی اگه رویایی پیش نباشه
حتی اگه روشنفکرا ریشخند بزنن...
اگه سرنوشت یه جور دیگه ای باشه ..
قسمت یه چیز دیگه ای باشه ...
تقدیر خودشو نشون بده...
هرچیز دیگه ایی باشه
خدا هرجور دیگه ای برام رقم زده باشه..این روزا
اصلا نمیخوام به این چیزا فکر کنم...
فقط میخوام امیدوار باشم...
به ارزو هام وروز هایی که خودم و اتفاقایی ...
که دوس دارم ذخ داده بشه .....همین...